Cały proces przeżywany był w sposób dynamiczny, co pomogło nam wniknąć głęboko w intencje przyświecające naszym poszukiwaniom: „Wyczucie naszej rzeczywistości, uzmysłowienie sobie intencji zbiorowej oraz wprowadzenie jej w życie”. Przeżyłyśmy te etapy aktywnie i dynamicznie, w duchu rozeznawania, z uwzględnieniem czasu na refleksję, rozmowę, milczenie, innymi słowy: stwarzając przestrzeń dla wyciszenia i dla dzielenia się na forum.
Zebrałyśmy się i nadałyśmy formę wezwaniom, które odkrywamy, jako całe Zgromadzenie. Przyjrzałyśmy się jaka główna intencja nam przyświeca/jaki jest nasz główny cel, będący jądrem nowego życia, które się rodzi, a któremu, z Bożego zamysłu, mamy służyć (Kim, według Bożego zamysłu, mamy być? Co, według Bożego zamysłu, mamy robić?). W ciągu tych dni odwagi nam dodawały następujące słowa: „Szczęśliwi, którzy zawierzają się Tobie, Boże, ufając Twemu Sercu. Ty zachowujesz nas w radości, prostocie i miłosierdziu.”
W trakcie prac Kapituły, podczas jednej z naszych wieczornych Mszy, otrzymałyśmy z wielkim zaskoczeniem i radością, przyjacielskie pozdrowienie od Papieża Franciszka. Słowa Papieża dodają nam, Zgromadzeniu Najświętszego Serca Jezusa, siły i pobudzają do dalszych poszukiwań wezwań Bożych w Kościele i w świecie z „odwagą i cierpliwością”.
Tekst pozdrowienia brzmi: "Drogie Siostry, towarzyszę Wam na tej Kapitule Generalnej. Niech Bóg da Wam odwagę i cierpliwość aby "otwierać się na pełnię życia". I proszę, módlcie się za mnie. Z czułością, Franciszek"
W duchu zaufania zastanawiałyśmy się nad następstwami, jakie te wezwania mogą mieć dla naszego życia wspólnotowego na poziomie lokalnym, prowincjalnym, regionalnym i międzynarodowym. Przyjrzałyśmy się też nowym sposobom organizowania się, które mogą dawać życie i stanowić bodziec dla całego Zgromadzenia, tak by mogło ono podjąć działania w tej nowej przyszłości, która się wyłania.
Zakończyłyśmy trzeci tydzień z przekonaniem, że Bóg wzywa nas do dania odpowiedzi, koncentrując się na sile miłości Jego Serca i będąc nią ożywionymi, do odczytania na nowo historii Jego oczami, do słuchania świata Jego uszami i odczuwania rzeczywistości Jego Sercem. Trzeba nam jeszcze dokończyć ukonkretnianie tego wszystkiego i nadać kształt ostateczny całej dotychczas wykonanej pracy.
Teraz kontynuujemy przygotowywanie się do podjęcia ważnej modlitwy i rozeznania, które zapoczątkują proces wyboru Przełożonej Generalnej. Zostawiamy Was z radą św. Magdaleny Zofii, która ożywia ducha Kapituły:
„By oddać się Jemu na teraźniejszość i na przyszłość,
bez zbędnych pytań i bez lęku...
powinnyśmy być pokorne i odważne”
María José Arana rscj and Viviana Cueva rscj
Tłumaczenie Ewa Bartosiewicz rscj i Bożena Kunicka rscj