+ Stacja 1 +Jezus na śmierć skazany
„Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone” (Łk 6,37).
* „Jeśli każdy z nas będzie szukać we wszystkim Jezusa, nie własnego interesu, wtenczas łatwo dojdzie się do porozumienia. Nasze własne pretensje wszystko psują. Umiłujmy pokorę, a trudności usuną nam się z drogi”.
* „Bądźcie pokorni, ale nie pokorą polegającą na słowach i przelotnych uczuciach, ale taką, by wam serce przepełniała radość, gdy was inni uważać będą za niedoskonałych i nędznych, gdy wam to dadzą poznać przez napomnienie, obojętność lub wzgardę”.
* „Niechaj inni nas wyprzedzają, niech o nas zapomną, niechaj nawet nami pogardzają, my jedno tylko powtarzajmy: słusznie to mi się należy”.
+ Stacja 2 +
Jezus bierze krzyż na swe ramiona
„Potem mówił do wszystkich: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Łk 9,23).
* „Brzemię Chrystusa jest słodkie i lekkie, lecz tylko dla dusz wiernych i żarliwych. Bolesne i ciężkie staje się ono dla dusz słabych, leniwych, a zwłaszcza dla letnich”.
* „Dźwiga ono tego kto je dźwiga, lecz przygniata tego, kto je wlecze”.
+ Stacja 3 +
Jezus pierwszy raz upada pod krzyżem
„Niech przeto ten, komu się zdaje, że stoi, baczy, aby nie upadł” (1 Kor 10,12).
* „Powinniśmy z wdzięcznością przyjmować z ręki Bożej i zło i dobro, zarówno bowiem jedno, jak i drugie przyczynia się do naszej doskonałości, o ile potrafimy z niego skorzystać”.
* „Odrobina próżności, jeden zwrot ku sobie, mogą zamknąć źródło łaski. Jezus jest bardzo zazdrosny o swe dary – przychodzą one od Niego i powinny wracać do swego źródła”.
+ Stacja 4 +
Jezus spotyka swoją Matkę
„Jezus im odpowiedział: Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je” (Łk 8,21).
* „We wszystkim należy szukać raczej tego, co jest miłe Bogu, niż tego, co nam jest miłym”.
* „Jesteśmy wezwani, by wypełniać przykazanie, które Jezus nazwał „swoim” przykazaniem miłości”.
* „Z miłością ku Bożemu Sercu wznieśmy się ponad naturę, ponad ludzką roztropność. Działajmy w duchu wiary i dla spełnienia woli Bożej”.
+ Stacja 5 +
Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż Jezusowi
„Tak bowiem jest: Kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg” (2 Kor 10, 6-7).
* „O jakże czasy, w których żyjemy, żądają od nas żarliwości, wierności i wspaniałomyślności. Wejdźmy na tę drogę: nasz czas i trud pójdą na marne, jeśli nie osiągniemy tego potrójnego celu”.
+ Stacja 6 +
Weronika ociera twarz Jezusowi
„Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40).
* „Jedna zbawiona dusza znaczy więcej niż nasze życie”.
* „Tylko miłością, tym łącznikiem i zjednoczeniem, możemy zbawić dusze. Jeśli ona osłabnie, wtenczas równocześnie wszystkie nasze środki zawiodą”.
* „Wszystkie nasze czyny są z natury swej niby ołów – podłe i bez wartości – lecz zjednoczone z działaniem Jezusa, zmieniają się w najczystsze złoto”.
+ Stacja 7 +
Jezus drugi raz upada pod krzyżem
„A my, którzy jesteśmy mocni [w wierze], powinniśmy znosić słabości tych, którzy są słabi, a nie szukać tylko tego, co dla nas dogodne. (...) Przecież i Chrystus nie szukał tego, co było dogodne dla Niego, ale jak napisano: Urągania tych, którzy Tobie urągają, spadły na Mnie” (Rz 15, 1.3).
* „Zbawiciel nasz znosi nędze dusz, kocha dusze tą miłością przedwieczną, uniewinnia je i przebacza im winy; a my – ileż więcej mamy powodów, by znosić naszych bliźnich”.
* „Trudno jest wszystkim dogodzić, starajmy się jednak zrobić jak najlepiej i trwajmy w pokoju”.
+ Stacja 8 +
Jezus upomina płaczące niewiasty
„Wy jesteście solą dla ziemi (...). Wy jesteście światłem dla świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (Mt 5,13-16).
* „Straszne są spustoszenia, jakie w duszy czyni pycha. Przykład Zbawiciela jakby nie istniał dla tych biednych dusz, zawsze wpatrzonych tylko w siebie i niezadowolonych”.
* „Jeżeli nasze serca nie będą opróżnione, nie będzie w nich miejsca na dary Boże. Trzeba nieodwołalnie z nich usunąć wszelkie szukanie siebie, miłość własną, słowem wszystko, co może je wypełniać poza Bogiem”.
* „Prawda, że nie można pozbyć się swego charakteru tak jak się zdejmuje suknię. Jest to praca całego życia. Wynik osiągniemy przy pomocy łaski Bożej i przy nieustannym wysiłku”.
* „Bez umartwienia i bez pokory nie ma świętości”.
+ Stacja 9 +
Jezus trzeci raz upada pod krzyżem
„Aby nie wynosił mnie zbytnio ogrom objawień, dany mi został oścień dla ciała, wysłannik szatana, aby mnie policzkował – żebym się nie unosił pychą. Dlatego trzykrotnie prosiłem Pana, aby odszedł ode mnie, lecz Pan mi powiedział: Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali” (2 Kor 12,7-9).
* „Niech was nie dziwią wasze nędze, nie zagłębiajcie się w nich, ale ze wzmożoną ufnością spieszcie do źródeł Boskich obfitości. Tym szczodrzej na was spłyną, im większą napotkają nicość i próżnię”.
* „Choćbyśmy w ciągu dnia tysiąc razy upadli, jeśli wieczorem – przy rachunku sumienia – powstajemy na obie nogi, możemy radować się zwycięstwem”.
+ Stacja 10 +
Jezus odarty z szat
„A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi! Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz! Zmusza cię kto, aby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące!” (Mt 5, 39-41).
* „Najlepszym środkiem na wszystko jest pokora, nawet wobec tych, względem których się nie zawiniło”.
* „Upokarzać się nawet wówczas, gdy mamy rację, powinno stać się naszą drugą naturą”.
* „Jeżeli Bóg żąda od nas skrawka, oddajmy Mu całą szatę”.
* „Mędrcom wystarcza mało. Jeszcze mniej wystarcza świętym”.
* „Bóg dostatecznie jest dobry i potężny, aby zastąpić nam wszystko”.
+ Stacja 11 +
Jezus przybity do krzyża
„Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni; obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy. Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiło się w naszym ciele” (2 Kor 4, 7-10).
* „Potrzeba nam utrzymania się w stanie obojętności w stosunku do tego, czego byśmy pragnęli, co się nam podoba. Pan Bóg chce dla nas tego krzyża, który wybrał też dla Siebie”.
* „Trwajmy w naszej maleńkości i nicości (...). Chlubmy się naszym poniżeniem i zagłębiajmy się w nim, a znajdziemy Jezusa, ten najcenniejszy klejnot nieba i ziemi”.
* „On dopełni nasze braki, byleby ufność nasza ku Niemu była bez granic”.
* „Bóg widzi intencję i nagradza ją, a nie wyniki, które nie zawsze są od nas zależne”.
+ Stacja 12 +
Jezus umiera na krzyżu
„Kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z powody Mnie i Ewangelii, zachowa je” (Mk 8,35).
* „Gdzie umiera natura, tam rodzi się łaska”.
+ Stacja 13 +
Jezus zdjęty z krzyża i oddany Matce
„Symeon (...) rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu.” (Łk 2,34-35).
* „Nie cofajmy się nigdy przed tym, co nas kosztuje. Nie lękajmy się nigdy tego, co nas kosztuje”.
* „Nie lękajmy się cierpienia, bo ono daje wzrost naszej duszy”.
* „Trzeba cierpieć, by osiągnąć Boga – doprawdy zbyt często o tym zapominamy”.
+ Stacja 14 +
Jezus złożony w grobie
„Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity” (J 12, 24).
* „Serce zjednoczone z Jezusem jest jak ziarno, które przynosi stokrotny plon”.
Zakończenie:
„Niechaj moje milczenie, o Panie, uczyni miejsce dla Twego słowa,
mój odpoczynek – dla Twego działania,
moja śmierć - dla Twego życia”.
Przygotowała s. Anna Żamojda RSCJ
