Świat nasz znajduje się w historycznym, pełnym paradoksów momencie. Oferuje on wiele możliwości, ale jest też naznaczony nierównościami, cierpieniem i przemocą. Jako jego mieszkańcy, jesteśmy więc obywatelami świata, który jest poraniony i błogosławiony zarazem. Głęboko dotyka nas krzyk ubogich i cierpienie Ziemi. Pragniemy troszczyć się o „nasz wspólny dom” – przeciwdziałając niesprawiedliwości, budując pokojowe relacje i chroniąc naszą planetę.

Kontemplacja Przebitego Serca Jezusa w sercu zranionej ludzkości pobudza nas do solidarności z wysiedlonymi i wykluczonymi, do bronienia ofiar nadużyć władzy, do zaangażowania się w poszukiwanie rozwiązań prowadzących do zmian systemowych.

Dążąc do przemiany systemów i struktur, widzimy również, jak ważne są codzienne gesty, wyrażające troskę o Ziemię, o innych, o siebie nawzajem. Pomagają one czynić społeczeństwa bardziej ludzkimi, co z kolei pozwala zmierzać ku przemianie globalnej.

....ufność w moc Ducha Stworzyciela stale przemieniającego świat i zaangażowanie na rzecz JPIC motywują nas, by, gdziekolwiek żyjemy i pełnimy służbę, być ambasadorami nadziei w błogosławionym i poranionym świecie. ( dokument „Być  ambasadorami nadziei  w błogosławionym i poranionym świecie” Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa Sacre Coeur)

Jakie odkrywam swoje talenty, którym mogę służyć innym, szczególnie ludziom doświadczonym ubóstwem, wykluczeniem?
Kim są  dla mnie ubodzy, wykluczeni do których Bóg mnie posyła?

Do jakiej postawy, działania, gestu jestem zaproszona/y dzisiaj w Światowy Dzień Ubogiego?