Zostałyśmy powołane, by być kobietami, które mówią o obecności Boga w naszym świecie i kochają do końca, aż do oddania życia.

 

 

 

 

 

1. Konferencja Matki Generalnej

Przełożona Generalna Kathleen Conan powitała 78 kapitulantek i dwie osoby zaproszone przybyłe z 27 prowincji, dystryktów/ regionów i różnorakich służb na rzecz Zgromadzenia międzynarodowego, które "w ciągu następnych pięciu tygodni będą podejmować wspólnie refleksję nad tym, co przynosi nam życie, jak je postrzegamy pośród i wokół nas – co stanowi jego bogactwo, różnorodność, jego słabe punkty, wyzwania, jakie niesie i jego dynamizm. Będą rozeznawać jak Zgromadzenie ma realizować swoje posłannictwo w odsłaniającej się przed nami przyszłości, przyszłości, która wymaga kreatywności, odwagi i zaangażowania, ażeby ogromna, czuła, mocna i miłosierna miłość Boga mogła tę przyszłość kształtować."  

Po przedstawieniu odpowiedzialności i ducha kapituły, jakie wyłaniają się z naszych Konstytucji, Siostra Conan zaprosiła kapitulantki, by zastanowiły się nad postawami, które są wymagane od każdej, tzn. by działały w duchu rozeznawania, z wolnością wewnętrzną, by wychodziły poza ramy własnych prowincji, mając na uwadze dobro całego Ciała, jakim jest Zgromadzenie.

Przypomniała też, że nie jesteśmy same. „Przychodzimy z drogi, którą nasze siostry na całym świecie przebywały przez ostatni rok; Jesteśmy otoczone przez świętych, którzy przypominają nam, że inni przeszli już przed nami tę drogę; będą oni bardzo obecni wśród nas podczas naszej pracy tutaj: Magdalena Zofia, Filipina i Jezus, który ofiarowuje Marii oraz nam chleb i wino, które będą naszym pokarmem na tej drodze.”

Ufając Duchowi Świętemu, który nas wzywa i nas prowadzi, Siostra Conan ogłosiła, że uważa Kapitułę Generalną 2016 za otwartą.

 

 

2. Rytuał wezwania każdej kapitulantki po imieniu

Każda kapitulantka była wezwana po imieniu: „Każda z nas, posłana przez nasze siostry, przynosi tutaj siebie ze swoimi darami, ze swoim doświadczeniem życia, naszym wspólnym powołaniem. Przychodzimy wraz z naszymi siostrami i z ludźmi naszych różnorakich kultur, których reprezentują tkaniny przywiezione ze wszystkich stron świata, tkaniny, które będą owijać, rozjaśniać i nadawać kształt naszej drodze.”

Kiedy każda kapitulantka odpowiadała w swoim własnym języku „oto jestem” i przechodziła przez drzwi w Sali Kapitulnej, zobowiązała się świadomie do podjęcia odpowiedzialności powierzonej jej przez siostry do poszukiwania razem, jako kapituła, odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób dzisiaj mamy żyć miłością przebitego i otwartego Serca Jezusa. Później umieściła swoją zapaloną świecę na ołtarzu i prosiła Ducha Świętego o łaskę, która jest jej potrzebna, by podjąć tę odpowiedzialność.

Dodatkowo, oprócz kapitulantek, podczas Kapituły pomaga około trzydzieści osób – nasze Siostry z różnych prowincji, współpracownicy z generalatu i inni. Pod koniec rytuału dołączyli oni do kapitulantek i wszyscy razem wypowiedzieli słowa modlitwy:

Niech nasze pragnienie, by być kobietami naszych czasów, pochwyconymi przez miłość Chrystusa, żyjącymi w aktualnej rzeczywistości i otwartymi na wezwania ze świata, podtrzymuje nas podczas wspólnej wędrówki i wzajemnej za siebie modlitwy.

Niech Duch Święty, który doprowadził Magdalenę Zofię do poznania potrzeb swoich czasów, towarzyszy nam podczas odkrywania i rozeznawania kierunków oraz decyzji, które powinnyśmy powziąć, by móc kontynuować posłannictwo objawiania miłości Bożej dzisiaj i w wyłaniającej się przyszłości.

(List zwołujący Kapitułę, 2 lutego 2015)

 

 

Zobacz relację filmową z konferencji i rytuału

 

3. Eucharystia na otwarcie Kapituły

Eucharystię otwierającą, która rozpoczęła się przywołaniem Ducha Świętego, celebrował Adolfo Nicolas SJ, Przełożony Generalny Towarzystwa Jezusowego.

Czerpiąc z czytań mszalnych, o. Nicolas podzielił się swoimi refleksjami i podkreślił działanie Ducha Świętego podczas Kapituły. Oto kilka fragmentów:

 

Kiedy otwieramy się na siebie nawzajem, zdajemy sobie sprawę, że jest jakiś żar pośród nas.

Podobnie jak Maryja, jesteśmy zaproszeni, by być kontemplatywnymi i uczyć się z tego, co słyszymy od innych.

Duch Święty zachęca nas, by otworzyć się na coś większego niż tylko my sami.

Działanie tego Ducha wykracza, oczywiście, poza nasze wyobrażenia i nasze doświadczenia.

Nie zbieramy się na Kapitule Generalnej po to, by dać poznać swoją kulturę. Chcemy wyjść poza swoją kulturę. Chcemy pójść tam, gdzie czeka na nas Duch Święty.

Chcemy wykraczać „poza” i tym „poza”, jak wiemy, jest Ewangelia, Ewangelia, która zaprowadzi nas tam, gdzie nawet nie potrafilibyśmy sobie wyobrazić czy mieć tego doświadczenie.

Celebrans zakończył mówiąc, że Kapituła wymaga wiele modlitwy. Jeśli zabraknie modlitwy, Kapituła nie będzie miała „tej głębi, tej przekonywującej mocy, którą chcielibyśmy, by nasze Kapituły miały”.

 

 

Podsumowując, jeszcze kilka słów z konferencji otwierającej:

Bóg zaprasza nas na tę Kapitułę z wdzięcznością, wdzięcznością, że przyszłyśmy z otwartością i pragnieniem by razem szukać sposobów na bycie Sercem Boga w świecie naszej wyłaniającej się przyszłości.

Jezus jest bramą, przez którą wkraczamy na Kapitułę, Tym, który nas wezwał do tego powołania i którego ścieżką chcemy podążać jeszcze bardziej.

Kiedy wkraczamy w tę przestrzeń Kapituły, czynimy to z przekonaniem, że Duch jest przed nami i nas prowadzi. On działa w naszym charyzmacie i misji, które nadają ramy naszej pracy. On działa w każdej kapitulantce, z którą będziemy dzielić tę drogę.

 

Zobacz relację filmową z Mszy Świętej

Zapraszmy również do łączenia się z nami w modlitwie każdego dnia między 21:00 a 21:30. Siostry i przyjaciele z całego świata modlą się w tym czasie z nami w intencji Kapituły. Można dołączyć też do specjalnej grupy Cor Unum przy pomocy aplikacji Insight Timer

 

Tłumaczenie Ewa Bartosiewicz rscj i Bożena Kunicka rscj

https://rscjinternational.org/news/general-chapter-has-begun

© SACRE COEUR - ZGROMADZENIE NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA