Zostałyśmy powołane, by być kobietami, które mówią o obecności Boga w naszym świecie i kochają do końca, aż do oddania życia.

 

Czytania z I Niedzieli Adwentu:

Jer 33,14-16/1 Tes 3,12-4,2/Łk 21,25-28, 34-36.

zapraszają nas do refleksji nad kruchością naszej ludzkiej i ogólnoświatowej sytuacji. Na różne sposoby uczestniczymy w przeobrażeniu świata, naszych krajów, rodzin, kręgu znajomych, a także w naszym życiu. Możemy to powiedzieć innymi słowami, iż jesteśmy
ambasadorami nadziei.

„W owych dniach Juda dostąpi zbawienia, a Jerozolima będzie mieszkała bezpiecznie. To zaś jest imię, którym ją będą nazywać: Pan naszą sprawiedliwością” (Jer 33,16).

Gorąco życzymy sobie, by w naszym świecie zapanowały sprawiedliwość, pokój i integralność stworzenia (JPIC). A jednak uważamy, że ta zmiana nie będzie łatwa. Wymaga głębokiego przeobrażenia, które może się dokonać tylko w relacji. Przeobrażenie domaga się naszego udziału i dokonuje się w nas i dla nas. Jest to proces dokonany w relacji ale przekracza siły tylko ludzkie. „Zostałyśmy doprowadzone do uświadomienia sobie, że trzeba odróżnić przemianę od zmiany. Strategie zmiany wynikają z naszych ludzkich inicjatyw, tymczasem przemiana zawsze jest owocem wielkiego Spotkania.”

(Rozwijać życie... ofiarować otrzymany dar. Refleksja ze Spotkania Ekip Formacji początkowej, Guadalajara, 23 lipca, 2012, str.11).


„Duch Święty żyjący w nas stopniowo wewnętrznie nas przemienia”

(Konstytucje SC 1982, &21).

photo S. N. Pattenden, Unsplash

 

W MODLITWIE WSPOMINAM I OKAZUJĘ WDZIĘCZNOŚĆ ZA SPOTKANIA, KTÓRE PRZEBRAZIŁY MOJE ŻYCIE.

Ewangelia św. Łukasza wzywa nas, abyśmy byli otwarcie na spotkanie z Bogiem nie tracili nadziei i nie poddawali się obawom. Doradza nam, abyśmy czuwali, stali prosto i byli gotowi do przyjęcia Boga działającego w naszym życiu.

CO ZNACZY DLA MNIE DZISIAJ „BYCIE GOTOWYM”?

CO MAM CZYNIĆ, AŻEBY W TYM KONKRETNYM MOMENCIE „STAĆ SIĘ GOTOWYM”?

 

W tym roku pierwszy tydzień Adwentu przypada na ostatnie dni Kapituły Specjalnej Zgromadzenia Sacré Coeur. Razem przygotowujemy się do wypełnienia jej celu: do nowego sposobu organizacji i dzielenia się zasobami. W naszym dokumencie JPIC - ,,Być ambasadorami nadziei w błogosławionym i poranionym świecie,, stwierdzamy, że przedmiotem JPIC jest współczucie Boga w odniesieniu do wszelkiego życie i każdej relacji na naszej planecie. Oznacza to, że Bóg jest zatroskany o dokonanie strukturalnego przeobrażenia na poziomie zgromadzenia, czy społecznym, politycznym, ekonomicznym, ekologicznym, planetarnym czy kosmicznym.

«Jako ambasadorowie nadziei w tym błogosławionym i poranionym świecie wciąż jesteśmy wzywani do rzecznictwa w sprawie zmian strukturalnych i systemowych w naszych lokalnych środowiskach. Tym razem jednak czynimy to z poczucia przynaglenia, mając wspólną, globalną wizję, u początku której leży szczery rachunek sumienia z tego, jak same możemy być uwikłane w te właśnie struktury i systemy, do zmiany których dążymy (Być ambasadorami nadziei str 15)

JAKIE NAZNACZONE NIESPRAWIEDLIWOŚCIĄ STRUKTURY CZY SYSTEMY DOTYKAJĄ MNIE LUB MOJĄ WSPÓLNOTĘ?

JAKI MOŻE BYĆ MÓJ/NASZ UDZIAŁ, ŚWIADOMY LUB NIE ,W NIESPRAWIEDLIWOŚCIACH TEGO SYSTEMU?

W dokumencie-„Być ambasadorami nadziei” wspólnie „snujemy wizje i budujemy nowe społeczeństwo, którego fundamentem są takie wartości jak sprawiedliwość, pokój i integralność dzieła stworzonego. Mamy nadzieję na lepszy świat, w którym istnieje większa równość i głębsze zrozumienie, czym jest demokracja, świat który szanuje różnorodność i zaangażowanie wszystkich. Domagamy się poszanowania ludzkiej godności i dokładamy nasze małe cegiełki, odpowiadając z troską i nadzieją na potrzeby ludzkości i Ziemi. (str 17).

JAK MOJE, NASZE WYSIŁKI PODEJMOWANE LOKALNIE PRZYCZYNIAJĄ SIĘ DO PROMOWANIA JPIC NA POZIOMIE GLOBALNYM?

JAKIE KONKRETNE KROKI PODEJMUJĘ/PODEJMUJEMY, BY DZIAŁAĆ LOKALNIE Z WIZJĄ GLOBALNĄ DZIELONĄ Z INNYMI? Z KIM JĄ DZIELIMY?

Photo by Jaka Škrlep on Unsplash

"Bycie i działanie razem, jako Jedno Ciało, ożywi naszą moc dokonywania przemiany niesprawiedliwych struktur i systemów. Duchowość nasza zawsze była oparta na relacjach, ale w obecnym momencie naszej wspólnej historii zwracamy większą uwagę na potencjał, jakim są relacje współzależności. Uznajemy pilną potrzebę wzmocnienia współpracy między nami, zakonnicami, oraz całą rodziną Sacré Coeur i współpracownikami. Jesteśmy przekonane, że nasza jedność i duch Cor Unum przymnażają nam nadziei, energii i kreatywności, potrzebnych do przemieniania niesprawiedliwych struktur” (str 19.)

 

GDZIE W NASZYM ŻYCIU OSOBISTYM, WE WSPÓLNOCIE, W ZAANGAŻOWANIACH APOSTOLSKICH WIDZIMY MOŻLIWOŚĆ ZMIAN?

JAKIE JEST MOJE/NASZE DOŚWIADCZENIE BYCIA,,AMBASADOREM NADZIEI?

W tym duchu NADZIEI zapalamy pierwszą świecę Adwentu z odnowioną ufnością, że przemieniać i być przemienionym to dzieło Boga w nas i poprzez nas.

„Pan sam szczęściem obdarzy i nasza ziemia wyda swój owoc. ” (Ps 85.13)

 

Sheila Smith rscj, Prowincja USC

tłum. s. Maria Stecka rscj

© SACRE COEUR - ZGROMADZENIE NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA