Fot. R. Guillen - Kobieta złapana na cudzołóstwie

Papież Franciszek w swojej encyklice przypomina nam:

"... że jesteśmy światową wspólnotą, płynącą na tej samej łodzi, w której nieszczęście jednego szkodzi wszystkim.
Pamiętajmy, że nikt nie ocala się sam, że można się ocalić tylko razem".

(Fratelli Tutti No. 32)

Bóg Ojciec zawsze objawia się w miłości: "Bóg jest Miłością, miłość jest naszą misją".
Miłość objawia się w miłosierdziu. Chrystus, objawiając miłość miłosierną do kobiety cudzołożnej, zaprasza nas, abyśmy kochali tak jak On, bez żadnych różnic.
Jako RSCJ jesteśmy zatem wezwane, by być kobietami komunii, współczucia i pojednania w tym świecie w tym głęboko zranionym i podzielonym świecie.

"Ewangelia poleca nam - gdziekolwiek jesteśmy - poszukiwać z nadzieją i współczuciem
dróg, wiodących ku jedności". (Kapituła Generalna 1994, str. 27)

Ewangelia: J 8, 1-11 (Kobieta cudzołożna)

Ten tekst Ewangelii, który Kościół proponuje nam w piątą niedzielę Wielkiego Postu, ukazuje miłosierne oblicze Chrystusa. Miłosierdzie charakteryzuje się współczuciem, umiejętnością wczucia się w sytuację drugiego człowieka, który cierpi, który popadł w zło. To współczucie pomaga nam zrozumieć drugą osobę, widzieć rzeczywistość jej oczami, czuć sercem i być obecnym przy niej.

Miłosierdzie nie ogranicza się do wymiaru emocjonalnego, ale przechodzi do działania, zajmuje stanowisko, wymyśla pomoc, aby wydobyć drugiego człowieka z jego sytuacji. Wołanie o miłosierdzie jest obecne w całej historii ludzkości. Jest to wołanie o litość i miłość, które pochodzi od tak wielu uciśnionych, wysiedlonych, opuszczonych, cierpiących mężczyzn, kobiet i dzieci.

"Dotyka nas cierpienie ludzi, wśród których żyjemy. Z nimi i dla nich odkrywamy, że otwarte Serce Jezusa jest źródłem, zaspokojenia naszych pragnień. Kontemplując to zranione Serce w zranionym sercu ludzkości pragniemy się zaangażować z jeszcze większą pasją i współczuciem na rzecz sprawiedliwości, pokoju i w ochronę świata stworzonego. (Kapituła Generalna 2008, s. 30)

Możemy zapalić świecę i pozwolić, aby nasze intencje modlitewne wypływały z serca, które sięga "aż po krańce ziemi": do najbardziej bezbronnych we mnie, wokół mnie i na krańcach naszych społeczeństw ...

Posłuchajmy Jezusa, który mówi: "Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem". W oczach Boga wszyscy jesteśmy grzesznikami i potrzebujemy przebaczenia: "Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny".

Prorok Ozeasz porównał naród izraelski do żony, którą Bóg kocha, a która jest "cudzołożna". (Ozeasz 2:4)

Bóg w swojej nieskończonej miłości nadal kocha i przebacza swojej niewiernej oblubienicy, grzesznej ludzkości. Jezus wyczytał w sercu tej kobiety pragnienie bycia zrozumianą, przebaczoną i uwolnioną.

W Jezusie nie ma sądu, który nie byłby naznaczony litością i współczuciem. Tym, którzy chcieli ją osądzić i skazać na śmierć, Jezus odpowiedział długim milczeniem. Chciał, aby głos Boga był słyszalny w sumieniach kobiety i jej oskarżycieli

W ciszy możemy przedstawić jeden lub kilka kamyków, które reprezentują aspekty, które oceniam i na podstawie których rozpoznaję twardość swojego spojrzenia.

Rozważmy teraz milczenie Jezusa i Jego postawę wobec cudzołożnicy: Jezus pochylił się i palcem narysował linie na ziemi

• To milczenie zapoczątkowuje wielkie milczenie Jezusa podczas Jego własnego procesu.
• Wykonuje rysunki, jakby nie zdawał sobie sprawy z sytuacji, pisze na piasku.
• Zastanówmy się najpierw nad tą biedną kobietą, potem nad oskarżycielami, a następnie nad tłumem.
• Czy przeszłość tej kobiety tłumaczy postawę Jezusa?
• Jak długo Jezus milczał?
• Wyobraźmy sobie spojrzenie Jezusa ogarniające wszystkich.

Jezus wstał i zapytał ją: «Niewiasto, gdzie oni są? Czy nikt cię nie potępił? Odpowiedziała: "Nikt, Panie". "Ja też cię nie potępiam. Idź i nie grzesz więcej».

Na zakończenie Wielkiego Postu przyjmiemy widoczny i skuteczny znak, jakim jest sakrament Twojej miłosiernej miłości. Usłyszymy od Twojego przedstawiciela, o Jezu, jakby to były Twoje własne słowa: «Ja cię nie potępiam. Idź i nie grzesz więcej.»

Przez gest nałożenia wody na oczy, na przykład, powitajmy i przyjmijmy odnowione spojrzenie Jezusa «Idź ...»

 Fot. Hudson Hintze, Unsplash

Pieśń “La Herida” (wersja międzynarodowa)

Wspólnota Nowicjatu RDC/Czad
Tłum. s. Maria Stecka rscj