Zostałyśmy powołane, by być kobietami, które mówią o obecności Boga w naszym świecie i kochają do końca, aż do oddania życia.

Zgromadzenie jest jak jedno ciało poruszane od środka przez Miłość. W tym ciele, 
w różnorakich formach powiązań toczy się życie, dając każdej z jego części energię 
i elastyczność. Co dotyka jedną z części, dotyka całe ciało.

Kapituła Generalna Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa 2016, str. 13

Dla Zofii było ogromnym poświęceniem pozwolić Filipinie i jej towarzyszkom na wyprawę do Nowego Świata. Rozumiała ona jednak jak ważna była ta odpowiedź na wezwania Kościoła i świata. Zofia rozumiała także i to, że Filipina wraz z towarzyszkami pozostaną częścią jednego ciała, czyli Zgromadzenia. To COR UNUM stało się silniejsze  poprzez ich misję w innej części świata i poprzez wymianę korespondencji między Francją a Nowym Światem. Pomimo tego, iż Filipina często musiała czekać miesiącami na wiadomości z Francji, jej lojalność wobec Zofii i Zgromadzenia pozwoliła pielęgnować jej poczucie przynależności do jednego ciała za wszelką cenę; nawet jeśli decyzje, które docierały, były sprzeczne z jej pragnieniami.  Pokora Filipiny i pragnienie podążania za natchnieniem  Ducha Świętego pomagały jej na rezygnację ze swego zdania i poddanie się opinii innych; jednakże, gdy chodziło o zachowanie jedności Zgromadzenia, była nieugięta.

Filipina musi być bardzo zadowolona z wezwania Kapituły do jedności, zwłaszcza gdy widzi nasze wysiłki, aby odpowiedzieć na nie w konkretnych okolicznościach naszego życia. Prośmy ją, aby wstawiała się za nami, byśmy mogły wzrastać jako jedno ciało, zarówno w naszych wzajemnych relacjach, jak i w relacji z Bogiem, który wzywa nas, abyśmy były jednym sercem i jedną duszą w Sercu Jezusa.

Nancy Koke, RSCJ, Prowincja Uganda-Kenia
Rzeźba: Timothy Schmalz
Tłum. Janina Nejczyk RSCJ

© SACRE COEUR - ZGROMADZENIE NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA