Nazwisko Filipiny, Duchesne, znaczy „z dębu”. Z  tego powodu zawsze kojarzyłyśmy Filipinę z drzewem dębu  - białym dębem, który ma liście z zaokrąglonymi płatami. Innym ważnym  gatunkiem jest dąb czerwony, o liściach z zakończeniami ostrymi. W ubiegłym roku chata, w której odprawiałam moje rekolekcje, była otoczona białymi i czerwonymi dębami. Ona również była zbudowana przez tubylca. W takim środowisku, zgłębiając wezwania naszej Kapituły Generalnej 2016, namalowałam liść czerwonego dębu pomiędzy dwoma liśćmi dębu białego.

W 1818 r Filipina popłynęła z Francji statkiem przez wzburzone morze i po trwającej ponad dwa miesiące podróży dotarła do Nowego Orleanu. Ta Francuzka, posługująca się tylko językiem francuskim, przekroczyła wiele barier – geograficznych, kulturowych, duchowych, społecznych – w wierze, odpowiadając na Boże wezwanie.

Co mógłby nam powiedzieć ten obraz? Dwa liście białego dębu, wspierające wzrost liścia dębu czerwonego może być  obrazem Filipiny strzegącej i błogosławiącej nas, które odkrywamy nowe inne granice, będącej blisko naszych wysiłków. „Nowe granice” dzisiaj mogą być bardzo różne od tych, jakie stały przed Filipiną. Jesteśmy zaproszone, aby być otwartymi na słuchanie/usłyszeniewezwań płynących z nowych stron. Jedne z nas mogą być wezwane w daleką drogę, ale nowe granice mogą ukazać się także tam, gdzie jesteśmy, zapraszając nas do wyjścia na nowe peryferie „aby towarzyszyć życiu, które tam się pojawia, bronić sprawiedliwości, pokoju i integralności dzieła stworzonego, odpowiadając tym wszystkim, którzy szukają sensu życia, którzy są poranieni, przesiedleni i wykluczeni z powodu ubóstwa, przemocy i degradacji środowiska.” Na obrazie Filipina mówi: „Miej nadzieję, miej wiarę”. Ta święta kobieta, znana Potawatomi jako „kobieta, która zawsze się modli”, modli się z nami teraz, kiedy stajemy w obliczu wyzwań naszych czasów i dawania na nie odpowiedzi.

Marianne Tavares, RSCJ, Prowincja Anglii - Walii
Obraz: Marianne Tavares, RSCJ
Tłum. Barbara Pawletta rscj