Photo by Javier Allegue Barros on Unsplash

Znajdź sobie czas i miejsce, które pomogą Ci się skupić. Wsłuchaj się przez chwilę w swoje wnętrze i poproś Pana Boga, żeby był przy Tobie podczas tej modlitwy. Żeby wszystkie Twoje myśli, uczucia, pragnienia były zwrócone ku Niemu.

Proś Ducha Świętego, aby Twoja modlitwa podobała się Bogu i by otworzył Twoje serce na to, co chce Ci powiedzieć.

VI Niedziela Zwykła – Mt 5, 17-37

Obraz: Jezus rozmawia z uczniami o przykazaniach

Prośba: o łaskę wierności Bożym przykazaniom

1. „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni ...»”

Uczniowie Jezusa mogli mieć trochę zamieszania w głowie po tym, jak zrywali kłosy w szabat, jedli nieumytymi rękami, widzieli tyle cudów, które Jezus czynił w szabat, cały czas wychodząc poza sztywne struktury swoich czasów. Jezus jednak jasno wskazuje, że nie przyszedł znieść Prawa starego przymierza, które Bóg zawarł z Izraelem i które wielokrotnie przypominał przez proroków. Przyszedł je wypełnić. Wszystko to, co wydaje się pewną zasadą, koniecznością, może stać się jałowe, kiedy gubimy sens rzeczy. Jezus przyszedł wypełnić Prawo – przez miłość do Ojca. Wypełnić sensem, sobą, oczyścić z tego wszystkiego, co nadbudował człowiek i przez prostotę ukazać prostotę przykazań – byśmy się stali podobnymi do Ojca. Jezus staje się tym, w którym przykazania nabierają ludzkiej twarzy. Robię coś nie dlatego, że tak ma być, ale wybieram drogę przykazań, bo kocham.

Czym są dla mnie przykazania? Porozmawiam z Jezusem, jak są one obecne w moim życiu.

2. „Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim. Bo powiadam wam: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.”

Sprawiedliwość uczniów powinna być większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów… może dlatego, że chodząc z Jezusem odkrywali, jak wielkie znaczenie ma Jego miłosierdzie wobec małych, chorych, pogardzanych, wobec wszystkich. Uczyli się przy Nim, jak się modlić, jak nieść pokój tym, do których ich posyłał.

Sprawiedliwość przemieniona przez miłość miłosierną i współczucie, których pewnie nie jeden raz od Niego też doświadczyli.

Czego nauczyłem/am się przez te lata chodzenia za Jezusem? Czym chcę dzielić się z innymi?

3. „Słyszeliście… a ja Wam powiadam…”

Dobrze jest czasem na nowo usłyszeć – to samo, ale na nowo. Kiedy nagle wszystko nabiera sensu, a radykalizm życia wypływa z miłości, którą czerpiemy ze Źródła.

Co usłyszałem/am w zaproszeniu Jezusa do pójścia drogą miłości? Porozmawiaj z Nim o sytuacjach Twoich wyborów, Twoich pragnień, szukania drogi… Co usłyszałeś?

Odmów „Ojcze nasz”

przygotowała Lidka Gołębiewicz rscj